مدت زمان زيادي از روزهايي كه به دوستان خوبم بي تا و بهنام عزيز نزديك شدم و حداقل در هفته دو سه باري رو به كافه خودمون ميرم نمي گذره.
خيلي وقت بود كه مي خواستم در مورد كافه بنويسم. در مورد كافه اي كه من اون رو تنها متعلق به اين زوج روزنامه نگار نمي دونم، هر چند همه زحماتش بر دوش اين دو عزيز هست اما من اون رو متعلق به خودم و همه روزنامه نگاران مي دونم.
روزي در وبلاگ محمد آقازاده مي خواندم كه كافه تيتر به او آرامش مي دهد. اوايل زياد به معني اين حرف فكر نكرده بودم اما بعد از اينكه غروب هاي من هم به نوعي در كافه گذشت به همين حس رسيدم.ادامه در وبلاگ ميترا خلعتبري
کافه روزنامه نگاران
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
0 نظرات:
ارسال یک نظر