مرد به خود فرصت استراحت مي دهد.مي خواهد تلخ نباشد.مي داند كمي شادي حق اوست.با تمام حسي كه درخود سراغ دارد از تلخ نويسي بيزار است.واقعيت اما به گونه ديگر به قلم جهت مي دهد. او نيست كه مي نويسد.كسي ديگر است كه در او مي نويسد. كسي كه در انبوه نا اميدي ها به دام افتاده است . بايد قلم را زمين بگذارد.دور شود از عادتهاي هميشگي .ادامه
1 نظرات:
salam.
hich midoneestid ke modatieh shaieh shodeh ke kafe shoma tatil shodeh!
raste ya na?
ارسال یک نظر