بهنام - آن زمان كه در كار «خبر» بوديم ، صندلي گاهي بر تيتر مي نشست اما تيتر بر روي صندلي نه! امروز كه در كار «خبر و قهوه» هستيم «تيتر» روي صندلي نشسته است؛ صندلي لهستاني. براي تيتري كه روي صندلي نشسته خواستم گزارشي بنويسم؛ گزارشي كوتاه از تبارش.
صندلي لهستاني اصلش اين است؛ 176 سال پيش فردي به نام «ميشائيل تونت» با كمك بخار آب ، چوب هاي خميده را در قالبهاي فلزي قرار مي داد تا به فرمهاي چوبي دلخواه دست يابد. «تونت» كه مبدع و خالق چوب مدور و پايه گذار خراطي نوين بود به اين ترتيب توانست در سال 1830 صندلي بسازد كه بعدها در ايران به نام صندلي لهستاني مشهور شد، در حالي كه او آلماني تبار بود.
سي سال بعد وقتي كار «تونت و پسران» بالا گرفت، در سرتاسر اروپا صندلي او يافت مي شد، حتي در لهستان. اصيل يا غير اصيل ، فرقي نداشت ، مهم اين بود كه اين صندلي ها زيبا هستند و ساخته دست «تونت» هنرمند!
جنگ جهاني دوم كه تمام شد بيش از نيم ميليون لهستاني از خاك روسيه وارد ايران شدند و در شهرهاي شمالي و مركزي ساكن. گروهي از زنان آنها با پولدارهاي انزلي و آستارا ازدواج كردند ، و امروز اكثر مو بورها و چشم آبي ها كه در حال حاضر در بندر انزلي و شهرهاي شمال زندگي مي كنند بچه هاي همين زنان لهستاني هستند.
يكي از همين لهستاني هاي مهاجر كه در رشت سكني گزيد فردي بود به نام « شابلونسكي» كه بنيانگذار صندلي لهستاني در رشت بود. او به همراه يكي ديگر از دوستانش با كپي برداري از صندلي هاي ساخت «تونت» شروع به ساخت صندلي هاي مشابه كرد كه بعدها به صندلي لهستاني در ايران مشهور شد. «شابلونسكي» مرد بسيار صميمي بود ، تركي و رشتي هم بلد بود، عاشق سيگار و چاي بود و تنها زندگي مي كرد....
ديروز، امروز و هر زماني ديگر در آينده، در موزه ها ، خانه ها، نگار خانه ها و كافه ها ؛ هر وقت اين صندلي ها را ديده ، مي بينيد و خواهيد ديد يادتان باشد ؛ «تونت» آلماني آن را ساخته و «شابلونسكي» لهستاني آن را به ايران آورده است.
صندلي لهستاني اصلش اين است؛ 176 سال پيش فردي به نام «ميشائيل تونت» با كمك بخار آب ، چوب هاي خميده را در قالبهاي فلزي قرار مي داد تا به فرمهاي چوبي دلخواه دست يابد. «تونت» كه مبدع و خالق چوب مدور و پايه گذار خراطي نوين بود به اين ترتيب توانست در سال 1830 صندلي بسازد كه بعدها در ايران به نام صندلي لهستاني مشهور شد، در حالي كه او آلماني تبار بود.
سي سال بعد وقتي كار «تونت و پسران» بالا گرفت، در سرتاسر اروپا صندلي او يافت مي شد، حتي در لهستان. اصيل يا غير اصيل ، فرقي نداشت ، مهم اين بود كه اين صندلي ها زيبا هستند و ساخته دست «تونت» هنرمند!
جنگ جهاني دوم كه تمام شد بيش از نيم ميليون لهستاني از خاك روسيه وارد ايران شدند و در شهرهاي شمالي و مركزي ساكن. گروهي از زنان آنها با پولدارهاي انزلي و آستارا ازدواج كردند ، و امروز اكثر مو بورها و چشم آبي ها كه در حال حاضر در بندر انزلي و شهرهاي شمال زندگي مي كنند بچه هاي همين زنان لهستاني هستند.
يكي از همين لهستاني هاي مهاجر كه در رشت سكني گزيد فردي بود به نام « شابلونسكي» كه بنيانگذار صندلي لهستاني در رشت بود. او به همراه يكي ديگر از دوستانش با كپي برداري از صندلي هاي ساخت «تونت» شروع به ساخت صندلي هاي مشابه كرد كه بعدها به صندلي لهستاني در ايران مشهور شد. «شابلونسكي» مرد بسيار صميمي بود ، تركي و رشتي هم بلد بود، عاشق سيگار و چاي بود و تنها زندگي مي كرد....
ديروز، امروز و هر زماني ديگر در آينده، در موزه ها ، خانه ها، نگار خانه ها و كافه ها ؛ هر وقت اين صندلي ها را ديده ، مي بينيد و خواهيد ديد يادتان باشد ؛ «تونت» آلماني آن را ساخته و «شابلونسكي» لهستاني آن را به ايران آورده است.
2 نظرات:
من یه کافه نشینم منتها اشکال کار اینجاست من تو شهرستانم و اینجا از اینجور چیزها نداریم.من احتمالا فردا یا پس فردا میام به کافه تیتر باهاتون حرف زیاد دارم
اي ول لهستاني...چه عكسي هم انداختي
ارسال یک نظر