من از کجا می آیم که این چنین به بوی شب آغشته ام؟

بی تا-«ما فکر می کنیم که عمل می کنیم ،ما فکر می کنیم که فکر می کنیم ،اما این دیگری یا دیگرانند که در درون ما فکر و عمل می کنند:به عبارت دیگر عادات پایان ناپذیر،سر مشق ها که –به اسطوره تبدیل شده اند و از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابند-نیروی عظیمی دارند و (به زعم زمان)از «چاه گذشته»کنترلمان می کنند.»

حتی رنج که ظاهرا واکنشی غیر قابل کنترل است نیز فقط «تقلید و تداوم» است.البته قبول دارم که این تقلید به معنای نبود اصالت نیست ،چرا که کاری نمی توانسته ام بکنم جز تقلید آنچه در گذشته روی داده است « هم با تمام اصالتش.

حالا که فکر می کنم می بینم چیزی جز باززایی گذشته نبوده ام اگر چه همیشه خواسته ام چیز دیگری باشم.

نوشتن این عبارات برایم خیلی سخت است ،نمی خواهم بپذیرم که چیزی جز حاصل القائات و مقتضیاتی که از چاه گذشته نشات می گیرد نیستم.فقط

می نویسمشان تا از خودم دورشان کنم و باز هم فکر کنم این من نبوده ام که عوامل سازنده ام خیلی پیش ترها آماده بوده اند.