پهلوان زنده را عشق است

جلسه نقد كتاب ” وقتم كن كه بگذرم“ روز جمعه در كافه تيتر برگزار شد.
شاهرخ تندرو صالح منتقد اصلي اين مجموعه حرفهاي زيادي در باره متن متفاوت اين اثر داشت:
- اين مجموعه، داستان تنهايي انسان است با زباني رمانتيك
- نشانه هاي تكراري در متن ، مجموعه را سنگين كرده است
- در اين متن با سه نشانه زباني ، تصويري و متني مواجه هستيم
- گلشيري و هدايت فوت شده اند. با تمام ارادتي كه به آنها داريم ، پهلوان زنده را عشق است.دغدغه هاي نسل پنجم را بايد دريافت
- ادبيات ايران فاقد نشانه هاي كابردي است. ادبيات روشنفكرانه چنين اجازه اي را به نويسنده نمي دهد
- در ايران جرات رويارويي با متن نشانه دار وجود ندارد
- هر اثر با منطق دروني خودش ارتباط برقرارمي كند

ديگران اما نظر ديگري داشتند

كامران محمدي: اين اثر به شعر نزديك تر است تا به داستان
محمد آقازاده: تراكم نشانه ها در متن مانع تاويل متن شده است
دارا : اين اثر مثل موسيقي است و بايد مثل موسيقي خوانده و شنيده شود
نودهي: متفاوت بودن اين اثر تنها در فرم اتفاق افتاده است نه در مفاهيم
نوري: كاربرد گسترده نشانه ها در متن از هيچ منطقي تبعيت نمي كند