محسن فرجيمسعود ده نمكي يعني جنگ، روزنامه نگاري و سينما. نمي توان به او فكر كرد و همزمان اين مقولات را به خاطر نياورد. به همين دليل است كه از ميان دعوت شدگان گروه ادب و هنر روزنامه كارگزاران به كافه تيتر، تنها ده نمكي است كه مي گويد: براي آمدن به كافه، نيازي به فرستادن ماشين ندارد و خودش خواهد آمد؛ زيرا او هنوز هم جزء مردان بي ادعاي جنگ است و اين تشريفات را برنمي تابد و به همين دليل است كه وقتي ده نمكي صحبت را در جمع حاضران كافه آغاز مي كند؛ با يك مقدمه كوتاه، مي رود به سراغ جنگ: خوشحالم كه در مقطعي از تاريخ به دنيا آمده ام كه پر از حادثه بوده است. شخصيت ما در بطن حوادث شكل گرفته است. يادم مي آيد پنجم ابتدايي بوديم و بر سر انتخابات رئيس جمهوري دعوا داشتيم. ادامه.
0 نظرات:
ارسال یک نظر